یادداشت های امیراسدالله عَلَم
خرداد ١٣۵۴
پاره نخست
«متن خبر را دادم ملاحظه فرمودند. خیلی با دقت خواندند. عرض کردم هیچ کسالت ندارد و اهمیت ندارد. من که به عرض مبارک میرسانم، از جهت وظیفه غلامی من است که باید از همه چیز، خاطر مبارک را آگاه کنم. اما کوچکترین اهمیتی خودم نمی دهم.»
در اینجا علم خبر ابتلایش به بیماری (که در کمتر از ٣ سال او را از پا درآورد) را به شاه می دهد.
@yaadha