داستان کوتاه «دیوار» نوشتهٔ ژان-پل سارتر، نمونه‌ای برجسته از ادبیات اگزیستانسیالیستی است که با محوریت مرگ، آزادی، و پوچی نوشته شده است. روایت داستان در خلال جنگ داخلی اسپانیا می‌گذرد و شخصیت اصلی، پابلو ایبیتا، در انتظار اعدام توسط فاشیست‌هاست. او در شب آخر زندگی‌اش با اضطراب و دلهره، به معنای مرگ و بی‌معنایی زندگی می‌اندیشد.
تحلیل مختصر:
«دیوار» استعاره‌ای است از نقطهٔ پایان و مرز میان زندگی و مرگ. سارتر با فضاسازی سرد و بی‌رحم، موقعیتی را خلق می‌کند که در آن، شخصیت اصلی با انتخاب‌هایی روبه‌رو می‌شود که بی‌تأثیرند و به پوچی ختم می‌شوند. از دیدگاه اگزیستانسیالیستی، او مجبور است در شرایطی بی‌معنا تصمیم بگیرد، که خود این تصمیم‌گیری نیز نوعی اعمال آزادی است؛ اما این آزادی، بیشتر بار اضطراب دارد تا رهایی. پایان‌بندی داستان—که در آن پابلو نام رفیقش را برای نجات جانش به دروغ فاش می‌کند ولی تصادفاً حقیقت را می‌گوید—نشان می‌دهد که حتی اعمال آگاهانه نیز ممکن است نتایجی پوچ و غیرمنتظره داشته باشند.
صفحه اینستاگرام رادیو حکایت:
https://www.instagram.com/radiohekayat
کانال تلگرام رادیو حکایت:
لینک حمایت های ارزی و ریالی از پادکست رادیو حکایت:
https://hamibash.com/Radiohekayat
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.